De waterwetgeving is sinds 2016 een regionale materie en dus bij ons Vlaamse materie. We hanteren oude Europese richtlijnen dd 2002 als wetgeving (8 pagina’s). Volgens deze richtlijnen wordt geverifiëerd op slechts 65 parameters. Een aantal van de hierboven vermelde stoffen hebben dus een maximum toegelaten waarde gekregen, maar niet allemaal. Vele stoffen worden niet gemonitord.  Als voorbeeld, de landbouw mag officieel 112 verschillende insecticiden, pesticiden, en herbiciden gebruiken in België hetgeen veelal hormoonverstorende stoffen zijn.  Voor slechts 20% van deze stoffen is er een bovengrens aangegeven.

Europa heeft sinds 28 maart 2019 een nieuwe waterwetgeving (143 pagina’s). Deze is o.a. uitgebreider in normering van staalname en frequentie van staalname. Helaas bieden deze recentere richtlijnen ook geen sluitende bescherming tegen het steeds groeiende arsenaal aan milieuverontreinigende en kankerverwekkende stoffen.

Vlaanderen past deze nieuwe wetgeving tot op heden niet toe.

• Sommige Europese landen zoals Nederland en het Verenigd Koninkrijk hanteerden reeds lang strengere normen.
• Anderen zoals Spanje, Griekenland en Italië lieten het los; daar is leidingwater geen drinkbaar water.
• Opmerkelijk zijn de grote verschillen per land, in de zich voordoende gevallen, van enkele specifieke kankers.
• Hormonaal gestuurde kankers zoals borst- en prostaatkanker, evenals darmkanker, maken bij ons meer slachtoffers dan in de ons omringende landen.
• Met blaaskanker staat België bovenaan in het Europese peloton: 2 maal meer dan Nederland en 3 maal meer dan het Verenigd Koninkrijk. Zie artikel over blaaskankeronderzoek door de International Agency for Research on Cancer voor meer info.

Belgisch leidingwater hoort volgens de wetgeving bacterievrij te zijn. Of zoals het in de wetgeving letterlijk staat: “Aanwezigheid van bacteriën: geen significante verhoging”; mag men dus waarnemen in de hoeveelheden bacteriën in leidingwater. Helaas zijn er dus geen wettelijk afdwingbare cijfers wat bacteriën betreft.

Bacteriën hebben een grootte van circa 1µm of 1/1000 mm. Bacteriën worden door onze waterzuiveringsstations niet uitgefilterd. Zo fijn kan men hier niet filteren en ondanks dat het theoretisch wel kan, zal men het niet doen, vanwege het veel te grote drukverlies dat zou ontstaan. Bacteriën worden dus verwijderd met ultraviolet licht of ozon.

Feit is dat microplastics die massaal bij elke wasbeurt in het oppervlaktewater belanden, vele malen kleiner zijn dan een bacterie of die 1µm. Bijna elk kledingstuk bevat vandaag microplastics; gaande van Lycra en spandex over polyamide of Nylon, tot polyester en fleece. Fleece is niets anders dan de “zogenaamd goed gerecycleerde PET fles” die nu een warme sweater is maar bij elke wasbeurt miljoenen microplastics in ons leidingwater doet belanden. Uw leidingwater intercommunale kan ze niet uitfilteren. Filtratie van oppervlaktewater gebeurt voor plastics ongeveer tot de grootte van een oorstaafje, vandaar dat deze nu niet meer in plastic aangeboden worden.

Vlaanderen telt circa 19.000 km aan oude asbest-waterleidingen in bedenkelijke staat.

Zinkgaten komen voor in het hele land. 19.000 km, is circa de helft van de wereld omtrek of circa één derde van het Vlaamse waterleidingen net.
Een eerste maal wordt dit vermeld in een artikel in eos van 22 april 2015.

Ondertussen weten we zeker dat asbest schadelijk is voor onze gezondheid.

Asbest vezels zijn dermate klein (lengte 10 – 15µm en diameter per type vezel: Chrysotiel 0,02 µm, Amosiet 0,10 µm, Crocidoliet 0,08 µm) dat de natuurlijke bescherming van ons lichaam, namelijk om niet te overwinnen indringers in te kapselen, niet lukt.

Crocidoliet is de meest gevaarlijke asbestsoort en Chrysotiel de minst gevaarlijke. Kwaadaardige tumoren van het maag-darmkanaal (maag, slokdarm, en dikke darm) kunnen reeds optreden na een toevallige en kortstondige blootstelling.

De asbestvezels kunnen rechtstreeks ons gastro-intestinaal apparaat binnendringen. De risico’s zijn groot, onomkeerbaar en het kan 20 tot 40 jaar duren eer de eerste ziektesymptomen optreden. (cfr Asbestose) Deze eigenschappen maken asbest nog gevaarlijker omdat er geen enkel alarmsignaal is in het menselijk lichaam. De vezels haken namelijk in op de ingewanden; eerst ontstaan ontstekingen, die zich later (bij een verminderde werking van het immuunsysteem door b.v. ouderdom) omzetten naar tumoren.

I.v.m. asbestose: opgehoest slijm vanuit de luchtwegen kan door slikken ook het maag-darmstelsel bereiken en infecteren. Zie artikel: Asbest algemeen; tekst van erkend Labo FOD WASO.

Insecticiden, pesticiden en herbiciden werken hormoonverstorend voor de mens. Volwassenen en kinderen nemen ze op in het lichaam en deze veranderen de DNA codering. Bij voortplanting geven we deze mutaties door, generatie na generatie.

• In Vlaanderen wordt maximaal op 22 van de 112 gebruikte insecticiden, pesticiden en herbiciden gemeten. De wetgeving stelt letterlijk: “Alleen die pesticiden die naar alle waarschijnlijkheid in een bepaald water voorkomen, moeten worden gecontroleerd.”
• Deze hormoonverstoorders dragen o.a. bij tot de achteruitgang van de kwaliteit van het sperma. Zo begrijpt u ook de link met het stijgende aantal koppels dat nood heeft aan kunstmatige inseminatie.
• Waar u mogelijk dacht dat het gebruik van deze insecticiden, pesticiden en herbiciden stilaan ten einde loopt, moeten we u teleurstellen. Als concreet voorbeeld nemen we Roundup, een herbicide van Monsanto, met als één van de meest gekende actieve stoffen Glyfosaat. De vele protestacties ten spijt, heeft Europa nog steeds geen besluit genomen over het voorstel dat gebruik van Glyfosaat op vijf jaar tijd wil laten uitdoven en zo uit de markt laten verdwijnen. De particulier mag het officieel niet meer gebruiken maar de landbouw wordt niet gehinderd om Glyfosaat te blijven gebruiken. Zie artikel: Europa glyfosaat impasse: Mo* 14 11 2017 Louise Hantson